Diergeneeskundig gebruik van cardiogene biomarkers : focus op het gebruik bij paarden

Samenvatting

Cardiale biomarkers, zoals natriuretische peptiden en troponinen, worden reeds routinematig in de humane geneeskunde gebruikt voor de diagnose, prognose en monitoring van hartaandoeningen. Hoewel ze ook in de kleine huisdierensector regelmatig bepaald worden om cardiologische en niet-cardiologische aandoeningen van elkaar te onderscheiden, is de literatuur omtrent het gebruik bij paarden beperkt. Bij paarden werd reeds een significante correlatie aangetoond tussen het ‘atrial natriuretic peptide’ (ANP), N-terminal ANP (NT-proANP) en de voorkamergrootte. Specifieke equine testen voor ‘brain natriuretic peptide’ (BNP) of ‘N-terminal BNP’ (NT-proBNP) bepaling ontbreken echter nog steeds. Troponinen (vooral troponine I) zijn meer uitgebreid bestudeerd bij het paard. Ze worden reeds gebruikt voor de diagnose van myocardschade en vervangen de minder specifieke lactaatdehydrogenase en creatinekinase iso-enzymen, waardoor het gebruik van deze laatste niet meer gerechtvaardigd is. Een laatste mogelijk belangrijke biomarker is aldosteron, maar aangezien slechts één studie bij paarden een correlatie aangetoond heeft tussen de aldosteronconcentratie en hartaandoeningen is uitgebreider onderzoek nodig.