Geen slachthuizen, wel vleeshuizen in onze oude steden: casus Gent (1251-1857)
DOI:
https://doi.org/10.21825/vdt.v89i4.16582Samenvatting
In dit artikel wordt getracht een antwoord te formuleren op de vraag waar volwassen runderen geslacht werden in onze steden voordat de openbare slachthuizen vanaf halverwege de jaren 1800 in gebruik kwamen. Daarover zijn opvallend weinig archiefgegevens voorhanden en in de literatuur wordt in alle talen over dit onderwerp gezwegen. De hypothese wordt naar voor gebracht en verdedigd dat het niet gebeurde op of bij de hier kort beschreven veemarkten of ‘vleeshuizen’ en evenmin op andere daarvoor bestemde slachtplaatsen op openbaar domein, al of niet in open lucht. Alles wijst erop dat de vleeshouwers hun aangekochte runderen slachtten en versneden op privéterrein: op hun eigen erven of in eigen gebouwtjes. Dit onderzoek is beperkt tot Gent, maar kan wellicht geëxtrapoleerd worden naar andere oude steden in Vlaanderen en misschien zelfs daarbuiten.##submission.downloads##
Gepubliceerd
2020-08-30
Nummer
Sectie
Uit het verleden