Radiografisch en echografisch onderzoek van de slokdarm bij het paard

Samenvatting

In deze studie worden de radiografische en echografische bevindingen van de slokdarm bij tien gezonde paarden beschreven. Bij contrastradiografie varieerde de vorm van de slokdarm over de lengteas ter hoogte van de borstingang tussen de paarden. Twee van de tien paarden vertoonden stase van contrast ter hoogte van de borstingang gedurende meerdere minuten na de toediening van een groot volume contrast met een slokdarmsonde. Op echografie was de wanddikte van de niet-uitgezette slokdarm 2.6 ± 0.3 mm met significante verschillen naar gelang de metingsplaats. Het dilateren van de slokdarm met een sonde, een bolus water of krachtvoer, resulteerde in een dunnere wanddikte en vergemakkelijkte de meting met minder variatie. Na het opgieten van een bolus water was er stase te zien ter hoogte van de borstingang bij vijf van de tien paarden. Het echografisch beoordelen van de slokdarmmotiliteit ter hoogte van de borstingang leek het betrouwbaarst door de passage van een krachtvoerbolus te evalueren. Stase ter hoogte van de borstingang veroorzaakt door het opgieten van een bolus vloeistof is niet abnormaal en de peristaltische golf volgend op een slikbeweging heeft een positieve invloed op de transittijd van een bolus.