Hyperthyreoïdie bij katten

Deel I: anatomie, fysiologie, pathofysiologie, diagnose en beeldvorming

Samenvatting

In het eerste deel van dit overzichtsartikel worden de schildklieranatomie, fysiologie en pathofysiologie bij katten besproken. Vervolgens wordt de nadruk gelegd op hyperthyreoïdie, de meest voorkomende schildkliergerelateerde aandoening bij katten. De diagnosestelling wordt verder besproken met nadruk op de medische beeldvorming. Scintigrafie is veruit de meest gebruikte en geschikte techniek om de schildklierfunctie te evalueren. Daarop wordt in het tweede deel van dit overzichtsartikel dieper ingegaan. Andere beeldvormingsmodaliteiten bieden geen evaluatie van de schildklierfunctie en zijn daarom van minder belang voor de diagnose en evaluatie van hyperthyreoïdie.