Therapeutisch ultrageluid als ondersteuning bij de behandeling van een tibiafractuur bij een hond

Samenvatting

Een zes jaar oude, mannelijke, gecastreerde Berner sennenhond werd aangeboden met de klacht van acuut manken ter hoogte van de linkerachterpoot. Op basis van de symptomen, het orthopedisch onderzoek en radiografieën werd een voorstekruisbandruptuur vastgesteld. Er werd een TTA-rapidingreep uitgevoerd, met goed resultaat. Twee weken postoperatief trad een fractuur van de proximale tibia op door overdreven activiteit van de hond. Conservatieve therapie bestaande uit een spalk en hokrust werd geadviseerd. Omdat dit geen beterschap bracht, werd fysiotherapie met ultrageluid en oefeningen gestart om de botheling te stimuleren. Na acht sessies was de hond klinisch beter en ook de radiografieën toonden een goede evolutie met duidelijke callus. Follow-up controles bevestigden de gunstige evolutie.