Perifeer osteoma van de mandibula bij een kat

Auteurs

  • J. van Duijl
  • J. N. Winer
  • H. de Rooster
  • B. Arzi

DOI:

https://doi.org/10.21825/vdt.v87i2.16086

Samenvatting

Een zesjarige, mannelijke, gecastreerde kat werd aangeboden voor evaluatie van een orale massa. Op het lichamelijk onderzoek werd een grote harde massa opgemerkt aan de laterale kant van het caudale deel van de linkermandibula. Abdominale echografie en computertomografie (CT) van de thorax werden uitgevoerd om metastasen uit te sluiten. Bijkomend werd een CT-scan van de schedel met intraveneuze contrastvloeistof genomen. Histopathologisch onderzoek van extraorale biopsieën bevestigde de waarschijnlijkheidsdiagnose van perifeer osteoma. Een driedimensionale (3-D), geprinte schedel in combinatie met CT-beelden werd gebruikt om de exacte locatie en omvang van de massa te beoordelen en om alle belangrijke neurovasculaire structuren te kunnen onderscheiden. Chirurgische debulking van het osteoma werd uitgevoerd. De kat herstelde zonder problemen, maar de massa kwam negen maanden na debulking terug. Dat was eerder dan verwacht. Desondanks was de CT-scan van de schedel suggestiever voor terugkeer van het perifere osteoma dan voor een maligne transformatie. De eigenaren kozen ervoor om niet verder te gaan met caudale mandibulectomie.

##submission.downloads##

Gepubliceerd

2018-04-29

Nummer

Sectie

Casuïstiek