Langetermijnresultaten van tenoscopische behandeling van letsels in de sesamschede: een retrospectieve studie van vijftig paarden

Samenvatting

Letsels ter hoogte van structuren in de sesamschede kunnen de primaire oorzaak zijn van nietinfectieuze tenosynovitis, waarbij tenoscopie zowel diagnostisch als therapeutisch aangewend kan worden. In deze studie werden de gegevens van vijftig paarden uit de databank van de Faculteit Diergeneeskunde (UGent) verzameld, die in de periode van 2008 tot 2016 een tenoscopische behandeling van niet-infectieuze tenosynovitis van de sesamschede ondergingen. Telefonische follow-up informatie kon van veertig paarden worden bekomen. Bij springpaarden waren de voorbenen significant vaker aangetast dan de achterbenen, terwijl letsels bij paarden die niet voor jumping gebruikt werden, frequenter ter hoogte van de achterbenen werden vastgesteld (P=0,01). Letsels van de diepe buigpees vertegenwoordigden 45% van de gevallen terwijl er in 39% van de gevallen letsels ter hoogte van de manica flexoria waren. Uiteindelijk konden 27,7% van de paarden met laesies van de diepe buigpees en 53% paarden met laesies van de manica flexoria terug op hun oorspronkelijk niveau worden ingezet met een gemiddelde follow-upperiode van 4,6 ± 2,5 jaar.