We realiseren ons nauwelijks waar de term ‘slachten’ en zijn samenstellingen vandaan komen, terwijl het toch simpel is, evident: ze zijn gewoon afgeleid van de kop inslaan. We bekijken dat even aan de hand van een journalistiek ooggetuigenverslag van het slachthuisgebeuren anno 1902, toen schiettoestellen en verdoving nog niet gebruikelijk waren. Gewezen wordt op het belang van deze methode als basis van het onderscheid met ritueel slachten. Enkele voorbeelden illustreren het ‘slaan’ als slachtmethode in onze streken vanaf de Romeinse tijd tot en met de moderne variante met schiettoestellen en metalen pennen. Aan het slot van deze bijdrage wordt het historische gebruik van de termen vleeshouwer, beenhouwer, slager en slachter kort belicht.
